Νέοι ένοικοι του καπιταλισμού.
Σε μια πόρτα ανάμεσα από λάντζες ξύπνησαν
Εφήμεροι ιδιοκτήτες του αδιέξοδου.
Σε ουρές για μια μπουκιά πλαστικό φαΐ στάθηκαν
Με τσέπες αδειανές, τσακισμένες από το κυνήγι της ψευδαίσθησης
Για μια ζωή γεμάτη, πλούσια, αξιολάτρευτη!
Με το πρόσωπο να αγναντεύει το κενό
Και τη ματιά τους αδειανή περισσότερο και από τις τσέπες τους.
Μια ημέρα χαμένη, βουβή από αξία
Στο κόκκινο χαλί.
Και η Μαργαρίτα από απόσταση να τους κοιτάζει.
